آخه کی فکرشو میکرد؟

کی فکرشو میکرد منی که هنوز سر بودن و نبودن خودم به نتیجه قطعی نرسیدم، منی که همیشه از مسئولیت وحشتناک نگهداری از فرد دیگری فراری بودم، منی که هنوز خیلی از خودخواهی ها و منیتها تو وجودم هست، منی که به احدی اجازه نمیدم خلوتم رو بهم بزنه و آرامش رو ازم بگیره، حالا در انتظار رسیدن میهمانی از آسمون هستم که نه الان که هشت ماه دیگه پا به زمین میگذاره!!! دارم از ترس قالب تهی میکنم و هنوز باورم نشده که چه بخواهم و چه نخواهم، خداوند عالم برایم تصمیم گرفته که مادر بشم!!! حتی تجسمش هم ترسناکه چه برسه به اینکه بدونم تا چند وقت دیگه این اتفاق رخ میده و من از الان تا 8 ماه دیگه فرصت دارم خودم رو برای این جریان آماده کنم! اما چه جوری؟ من اگه کتاب نخونم، اگه فیلم نبینم، اگه وقتی برای خودم و محمد تنها نداشته باشم چه جور میخوام از زندگیم لذت ببرم؟ ببینم اصلا اینکه آدم خودش رو وقف یکی دیگه بکنه تمام و کمال، لذتم داره مگه؟ دکتر بهم میگه اصلا نباید بترسی و اجازه بدی استرس به وجودت راه پیدا کنه اما آخه مگه میشه؟ من دارم آدمی رو وارد زندگیم میکنم که هیچ از آینده اش مطمئن نیستم! کجا میخواد زندگی کنه؟ تو دویونه خونه ای به اسم ایران؟ که نه امنیت داره و نه آرامش؟ من هنوز خودم شب میخوابم و صبح بیدار میشم نمیدونم وضعیت کار و زندگیم چه طور میشه اونوقت با چه جراتی میخوام به آینده ی فرزندم فکر کنم؟ من مگه اصلا وقت میکنم که مدام باهاش سرو کله بزنم و مواظب باشم هیچ عقده و کمبودی براش به وجود نیاد؟ دکتر میگه باید باهاش از الان صحبت کنی و ارتباط برقرار کنی اما من کم حرفی که همیشه سعی کردم در سکوت نظاره گر همه کس و همه چیز باشم، منی که هنوز از خودم هم رودربایستی دارم چه برسه به اولادم، چه جور میخوام باهاش ارتباط برقرار کنم؟ 

نمیدونم... هنوز هیچی نمیدونم فقط همینقدر میدونم که بس دنیای عجیب و غریب و سختیه دنیای مادر شدن!!! چه بسا پدر شدن هم سخته اما از اونجائیکه آقایون اوصولا عادت ندارند خودشون رو به زحمت و دردسر بندازند، فکر نکنم چندان سخت بگذره براشون... همه وظایف رو محول میکنند به همسر گرامشون و دو روز بعد اگه فرزند صالح و خلف از آب درومد حتما حتما به ایشون رفته، اگرم ناخلف و ناتو از آب درومد، معلوم نبوده همسر گرامیشون برای تربیت فرزندشون داشته چی کار میکرده!!!! مخلص کلام اینکه اگه خوب بود بخاطر ژن ایشونه اگرم بد بود همه ش تقصیر عیال و تربیت نادرستشه!!! 

خدایا خودت کمکم کن و آرامش و به دلم برگردون... خودت یه فکری به حال این ذهن پریشونم بکن و بهم امنیت و آرامش خیال بده...

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد