مسافرت

می دونی شاید هدف از مسافرت برای افراد فرق بکنه؛ مثلا یک نفر دوست داره به جاهای خیلی دور و ناشناخته سفر کنه؛ یکی دیگه دوست داره فقط به جاهای خوش آب و هوا سفر کنه، اون یکی شبای کویری رو دوست داره؛ یکی دیگه فقط می خواد از محل زندگیش دور بشه و بره یه جایی که بتونه راحت استراحت کنه؛ اون یکی دوست داره بدونه مردم کشورهای دیگه چه جور زندگی می کنند و اصلا چطور فکر می کنند و ... به قول حاج رضا تو فیلم مارمولک، به تعداد افراد روی کره ی زمین می شه هزاران برهان و دلیل پیدا کرد برای مسافرت رفتن. 

 برای من مسافرت رفتن در ایام عید فقط جنبه استراحت داره و بس، حوصله ی تهران را هم اصلا ندارم، بالاخره هر طور شده باید از تهران برم بیرون؛ نزدیکترین و بهترین جا برای ما هم شمال کشوره، چون هم جا و مکان داریم اونجا (خودمون نه ها ولی بالاخره نزدیکانم هستند که ویلا دارند شمال) که خودش برای مسافرت خیلی مهمه، معمولا در ایام عید جا به سختی پیدا میشه برا موندن، بعدشم اینکه مسیرش تقریبا نزدیکه؛ تو براحتی بعد از 3-4 ساعت که تو جاده های زیبا و باصفا روندی، میرسی خونه ات و اینجوری دیگه طولانی بودن مسیر هم خیلی اذیتت نمی کنه.  

به همین دلیل ما امسال هم برای استراحت رفتیم شمال و باز هم مثل دفعه قبل رفتیم ویلای خاله جان. ولی اینبار برعکس بارهای قبل، زیاد نرفتیم گردش حتی لب دریا هم نرفتیم، فقط یکی دوبار رفتیم جنگل «بند پی» و دو بار هم رفتیم «آبشار آب پری» که در ادامه مطالب عکساش رو براتون میذارم. 

عید امسال نمیدونم چرا اینجوری بود... اصلا حال و هوای عید را نداشت، منکه در تمام طول عید و قبل از اون انگار تو عالم هپروت بودم و تمام کارهای عیدم را فقط از روی عادت و به حکم وظیفه انجام دادم، بدون هیچ ذوق و شوقی... بماند. 

ولی امیدوارم عید به شما حسابی خوش گذشته باشه و سال نو را با لحظاتی خوش شروع کرده باشید.   

جنگل بند پی 5-6 کیلومتر بعد از نوشهر به سمت نور است. راهش کاملا خاکیه و خیلی زیباست... تو انقدر میری بالا و بالا که آخر به یه جایی میرسی که نمای شهر جنگل و دریا پیش روته و چقدرم زیباست... آبی پر رنگی که پایین تصویر رو گرفته آسمون نیست بلکه دریاست...