ای عرش کبریایی، چیه پس تو سرت؟
کی با ما راه میایی؟ جون مادرت !!!
عاشق این آهنگ محسن نامجو هستم، کلا همه آهنگاش و دوست دارم ولی این یه چیز دیگه است...این یه تیکه رو هم بیشتر از قسمتهای دیگه آهنگش دوست دارم... اینم کل شعر آهنگش:
یک روز از خواب پا میشی
می بینی رفتی به باد
هیچ کس دور و ورت نیست
همه رو بردی ز یاد
چند تا موی دیگت سفید شد
ای مرد بی اساس
جشن تولد تو
باز مجلس عزاست
بریدی از اساس
قوز پشتت بیشتر شد
شونه هات افتاده تر
پیرامونتو ببین با دقت
می سوزن خشک و تر
اینکه زاده آسیایی رو میگن جبر جغرافیایی
اینکه لنگ در هوایی
صبحونت شده سیگار و چایی
ای عرش کبریایی چیه پس تو سرت
کی با ما راه میای جون مادرت
اینکه دستاتو روی سرت می زارن
اینکه با هات هیچ کاری ندارن
اینکه تو بازیشون راهت نمی دن
اینکه سر به سرت می زارن
اینکه زاده آسیایی رو میگن جبر جغرافیایی
اینکه لنگ در هوایی
صبحونت شده سیگار و چایی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
چند وقت پیش حراست اداره یهو ناغافل و بی خبر خدمه چند طبقه رو برد تست اعتیاد ==> جواب همه شون مثبت بود!!!
وقتی نمایشنامه فیلم گاو رو تو کتاب ادبیات دبیرستان خوندم و بعد فیلمش رو دیدم، یاد گرفتم که فقر اقتصادی، فقر فرهنگی هم میاره.. چقدر تلخ بود این دو خط سیاه..
هر چی سنگه پیش پای لنگه..
اهنگ قشنگیه و قشنگ تر متن پر مفهومشه..جبر جغرافیایی؟
سلام
من هم عاشق شعرها و صدای محسن نامجو هستم. البته نه همه اونها.
شعر و آهنگ عرش کبریایی بی نظیره.
چند وقت پیش مستندی از او دیدم که کمی دید من رو نسبت به او عوض کرد. در اونجا بعضی خواننده ها رو به تمسخر گرفته بود و در صحنه ای همان کاری را انجام می داد که قبلا با دید منفی به آنها نگاه کرده بود.
با تمام این حرفها معتقدم برخی کاراشون زیبا هستند و میشه بارها و بارها گوش کرد.
موفق باشید.
سلام بهاره جون
چه طوری؟ خوبی؟